Een enkele cel van dit gedistribueerde vluchtsysteem kan zijn schroef draaien, maar het komt ten koste van het chassis dat uit de hand loopt. Om elk type stabiele vlucht te realiseren, moet het een partnerschap zoeken met andere cellen. Hoe meer Astute Reader zich afvraagt hoe het autonoom kan paren als deze niet in staat is van gecontroleerde solo-vlucht? De ontwerpers van het project dachten daarvan, en gaf elk frame een manier om zichzelf op de grond te stuwen.
Langs de bodemrails van elke kooi zijn er verschillende kleine knobbelstenen. Deze lijken te functioneren vergelijkbaar met OmniWheels omdat ze niet parallel aan elkaar zijn afgestemd. Het koppelen wordt mechanisch bereikt door magneten, helpt ook om de pogo-pinnen uit te lijnen die de cellen elektronisch aansluiten.
Vluchttests worden weergegeven in de onderstaande video. De array kan worden georiënteerd in symmetrische of asymmetrische patronen en werkt nog steeds prima. Als ze 3D-camera-feedback hebben, kunnen ze de positie vasthouden en vrij nauwkeurig navigeren. Maar dit kan ook worden bestraffend door afstandsbediening bij afwezigheid van een dergelijk feedbacksysteem.
[Bedankt Mike]
