We moeten waarschijnlijk een nieuwe metriek hebben voor het meten van massaopslagprestaties: bytes per pond. Een oude IBM-tapedrive van de S / 360-dagen, bijvoorbeeld, zou bijna 6 megabytes van gegevens kunnen bevatten. Het woog ook meer dan een typische koelkast. Tegenwoordig kan een kleine kaart-postzegelkaart gigabytes van gegevens bevatten en weegt – hoogstens – een paar ounces. Ergens in het midden is de oude 8-inch floppy drive. Op zijn hoogtepunt zou je er ongeveer 1,2 megabytes erop kunnen proppen, maar zelfs met de rit zou je het allemaal in één hand kunnen tillen. Deze schijven en hun afstammelingen regeerden een tijdje de computerwereld. [Adrian stelt de vraag: Kun je een 8-inch floppy drive op een pc gebruiken? Het antwoord is in de onderstaande video.
Hij deed het niet op een leeuwerik. [Adrian] maakt zich klaar om een TRS-80-model II te herstellen, zodat hij een 8-inch Test Floppies wilde maken. Maar hoe trouw je met een 40-iets-jarige rit naar een moderne computer? Hij had een paar schijven van onbekende toestand, dus er was niets te doen, maar probeer ze te laten werken.
De 8-inch floppy-connector is niet eens hetzelfde als een 5,25-inch-connector die pc’s ondersteunen. Elektrisch, elektrisch, de schijven zijn echter hetzelfde, dus als u de mechanische verbinding kunt maken, zal een conventionele floppy-controller het werk doen.
Al een tijdje geleden dat we een grote rit als deze hebben gezien. We waren vergeten dat de spilmotor op AC-wandstroom liep en een startcondensator vereist. Sommige chirurgie op een donorkabel van een oude woordprocessor maakte de verbinding. Zeker, het BIOS op een pc herkende de drive, hoewel de geometrie voor een schijf als deze niet in de BIOS-keuzes was.
Een lange video, maar leuk om die gigantische oude schijven te bekijken die werken en [Adrian’s] proces van werken door zijn problemen. Natuurlijk kun je tegenwoordig een floppy lezen met een framboos pi of – voor de stout in het hart – probeer een oscilloscoop.
